Δήμος Βιάννου

Η Βιάννος αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς δήμους της Κρήτης. Ταυτόχρονα όμως, συνδυάζει πρόσβαση στη θάλασσα και μάλιστα είναι ο δήμος με το μεγαλύτερο σε μήκος ακτών στη νότια Κρήτη (15 χλμ.). Με βάση το υψόμετρο και τη γεωμορφολογία της, διακρίνεται σε τέσσερις ζώνες με την ορεινή και την ημιορεινή, να καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο τμήμα του δήμου, την πεδινή, και τέλος την παραλιακή.

Η γεωγραφία της περιοχής καθόρισε τις οικονομικές δραστηριότητες των κατοίκων. Ανέκαθεν οι κύριες ασχολίες τους ήταν η γεωργία, με την καλλιέργεια κυρίως της ελιάς, λίγων καρποφόρων δέντρων και κηπευτικών, η κτηνοτροφία και, ως πηγή συμπληρωματικού εισοδήματος, η μελισσοκομία. Παλαιότερα, στο Οροπέδιο του Ομαλού καλλιεργούνταν και μικρές ποσότητες σιτηρών. Οι Βιαννίτες ωστόσο, κατέβαλαν πάντα πολύ κόπο για την εξασφάλιση των αναγκαίων ποσοτήτων παραγωγής, λόγω του έντονου ορεινού ανάγλυφου που δεν έδινε μεγάλες καλλιεργήσιμες εκτάσεις και λόγω της σύστασης των πετρωμάτων της που δεν εξασφάλιζαν μια ιδιαίτερα αποδοτική για καλλιέργεια γη. Η υψηλή ποιότητα όμως όλων των παραγόμενων προϊόντων της Βιάννου, ιδιαίτερα του ελαιόλαδου ήταν ανέκαθεν ευρέως αναγνωρισμένη.

Έδρα του Δήμου είναι ο ιστορικός οικισμός της Άνω Βιάννου, γεννέτειρα και ιδιαίτερη πατρίδα του πατέρα του χρονογραφήματος Ιωάννη Κονδυλάκη. Η Άνω Βιάννος έπαιξε ιδιαίτερα σπουδαίο ρόλο για την ευρύτερη περιοχή και γνώρισε σπουδαία ανάπτυξη τις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60, κυρίως εξαιτίας του ότι φιλοξενούσε όλη τη μαθητική νεολαία της νοτιοανατολικής, και όχι μόνο, πλευράς του Νομού, σε ένα από τα τρία όλα κι όλα Γυμνάσια που υπήρχαν τότε έξω από την πόλη του Ηρακλείου. Σήμερα η Άνω Βιάννος έχει περί τους 1.000 μόνιμους κάτοικους.